Waterkeringpad Muiden - Muiderberg

Het Waterkeringpad voert je langs de rand van het water van Amsterdam tot Naarden. Zelf woon ik in de buurt van Edam aan het IJsselmeer en het leek me wel leuk om nieuwe paden te verkennen langs hetzelfde water.

Start in Muiden

Eerder liep ik al een stukje van de wandeling bij Amsterdam, bij de Oranjesluizen. Nu sloeg ik een stuk over en begon ik bij Muiden, op een frisse maar zonnige dag in mei.

Het Waterkeringpad staat uitgebreid beschreven, maar eigenlijk is het niet heel moeilijk omdat je alleen maar in de buurt van het water hoeft te blijven. Mijn auto zette ik gratis op de Carpoolplaats Muiden aan de Maxisweg, aan de rand van het centrum. Hier stopt ook de 110, de buslijn die vanuit Bussum naar Weesp gaat en onderweg plekken uit de route aandoet. Let erop, deze bus gaat op zondag maar eens in het uur.

Muiden, charmant vestingstadje

De terrassen zijn net weer open en dat komt heel goed uit op deze stralende dag. Bij de sluizen van Muiden is het bommetjevol. Allemaal blije mensen die lekker in de zon zitten. Het is ook een geweldige plek met uitzicht op de boten. Het oude centrum van Muiden is niet groot, ik wijk van de route af en struin gewoon zelf door alle straatjes.

Muiderslot, kasteel van Floris V en PC Hooft

Ik heb geluk, musea zijn nog gesloten, maar het café op de binnenplaats is open. Dat betekent dat ik de poort naar het kasteel door kan en ook de prachtige tuinen kan bekijken. Sinds mijn wandeling Trage Tocht Sonsbeek weet ik wat een berceau is: een bomentunnel waar je als kasteelbewoner veilig onder kon lopen zonder bruin te worden. Bruin worden is iets voor de boeren en de buitenarbeiders, de adel hoort bleek te zijn. Deze berceau heeft ook nog eens vensters naar de tuin. Het groen is net uit en het is sprookjesachtig, ik voel me bijna zelf een prinses.

De dijk op

Ik zou wel een middag kunnen rondstruinen bij het kasteel, maar mijn wandeling roept. Ik loop dan ook langs de vestingmuren de dijk op. Mooi om steeds in de verte het kasteel te zien liggen, terwijl ik nu op een groene grasdijk loop waar de koeien een beetje op het pad liggen te luieren. Het is fris, maar de lente hangt in de lucht. In het water zwemmen heel veel ganzenjongen, om me heen hoor ik vogels en alles is opeens zo groen.

Een beetje beschut eet ik mijn meegenomen boterhammen, ogen dicht en gezicht naar de zon. Kikkers kwaken en ik zit hier zo heerlijk! Even later kuier ik verder over de dijk, tussen het fluitekruid en met aan het water hier en daar prachtige strandjes.

Bijna tropische strandjes met zicht op Almere

Omdat het pad hier een groot deel ver van de weg ligt, voelt het alsof ik een beetje in de middle of nowhere ben. Wind, water en wolken die overdrijven. De strandjes die verborgen liggen zien er uitnodigend uit op de foto, maar in het echt was het een beetje te fris. Wel iets om te onthouden voor een zomerse dag.

De tegenstelling met de hoogbouw van Almere in het uitzicht is eigenlijk wel interessant. Grappig om te zien hoe dichtbij het ligt.

Muiderberg, mijn eindpunt van vandaag

Ik had vooraf niet echt een plan, zou wel zien tot hoever ik zin had, misschien tot Naarden, misschien ook niet. In Muiderberg hield ik het voor gezien, zo'n 9 kilometer gelopen. Het terras aan het water bij Muiderberg zag er druk uit, ik bedacht dat ik liever iets op het dorpsplein zou willen drinken. Maar of ik heb niet goed gezocht, of het bestaat gewoon niet in Muiderberg. De rand langs het water ziet er nog wel uit als schattig plaatsje, maar verder was het gewoon een grote nieuwbouwwijk. Wel met veel groen, dat wel, maar geen reden om lang te blijven. Aan een aardige dame die haar hond uit liet vroeg ik waar het busstation was en ze liep een stukje met me mee richting de bushalte. Had ik even mazzel, de bus bleek maar eens in het uur te gaan en kwam precies aanrijden toen ik er stond. In no time was ik weer terug in Muiden, waar ik nog een stukje liep om een lekker ijsje te halen.

Tijd om naar huis te gaan en uit de wind in de tuin een lekker drankje te nemen.