Volle maan kamperen

Kleine grote avonturen in het kwadraat: tentje opzetten in de tuin met volle maan. Super simpel, maar het voelt als vakantie!

Ik heb iets met de maan. Mijn dochter heet niet voor niets Isa Luna. Als ie als zo'n grote bol laag aan de horizon staat. Magisch. Grote krachten heeft de maan, neem alleen al eb en vloed. Ik vind het een prettig idee om hier te kunnen genieten van een volle maan en te weten dat ergens anders op de wereld, iemand ook kan staan kijken en verrast wordt door het wonder van de natuur.

Kamperen in lock down tijd

April 2020, de lockdown was net een feit. Heel Nederland, sterker nog, een groot deel van de wereld, op zijn kop. Niet meer zomaar op pad, op vakantie, leuke dingen doen. Het maakte mij creatief. Denken in mogelijkheden, dat doe ik graag. Er is niet veel nodig om avonturen te kunnen beleven.

Wij hadden een klein koepeltentje, een oud matras, slaapspullen en stoeltjes opgeladen op het kleine blauwe autootje en we gingen op vakantie. Volle Maan Kamperen. Op ons eigen weiland.

Nou boffen wij ook wel, met een echt weiland aan ons erf. Dat maakt het natuurlijk wel wat makkelijker. Maar ik heb online ook mensen gezien die een tentje in de tuin op hebben gezet, of zelfs op een balkon. Vaak gaat het ook meer om het idee en het avontuur wat je er zelf van maakt.

We zetten het minitentje op, klapten de stoeltjes uit en zo hadden we een heerlijk plekje in de zon. Vuurpot aan, bakkie koffie. Het veulen bij de buren lag heerlijk te slapen in het gras. En wij genoten van de vlammen. Kun je uren in blijven kijken. Het geluid van alle vogels op de achtergrond. De zon die steeds lager zakte.

Joost pakte de gitaar erbij en speelde een deuntje blues. Wat een pracht!

Lekker snugger

De maan zien opkomen, dat is iets heel bijzonders. Bij ons heb je over het water vrij zicht en als je weet hoe laat het gebeurt, dan kun je de maan zien opkomen boven het water. Ik had de tijd opgezocht, dus wij stonden op de dijk om 'm boven het water te zien uitkomen. Aan die kant van de dijk was het vies koud, met een oostenwind die stevig waaide. Vanwege alle werkzaamheden aan de dijk zijn er nu overal lampen in het water en we zagen niets van de maan. Echt suf....

Toen ik thuis nog even keek naar of ik me nou zo had vergist in de tijd, bleek dat de tijd op internet een plaats in het oosten van Nederland betrof. Kennelijk scheelt dat dus echt een aantal minuten, want toen in later buiten kwam, was de maan al best hoog. Knaloranje. Prachtig!

Slapen als een roosje?

Je zou zeggen dat je heerlijk slaapt, zo in de buitenlucht. Ik had me voorbereid op het geluid van de ganzen en de schapen. Maar wat hield ons wakker? Of beter gezegd, wie? Flip onze kat, die hartstikke krols is en maar bleef janken naast de tent. Een inieminietentje ook nog eens, waardoor Joost niet recht kon liggen en zijn hoofd tegen het tentdoek lag. Dat vond Flip interessant en die besprong iedere keer de tent. Net als we weer in slaap dommelden hoorden we een hoop herrie en schudde de tent en zat Flip er weer bovenop.

Toen ik midden in de nacht moest plassen was het gewoon bijna licht, zoveel licht gaf de maan. Magisch hoor. We moesten ook erg om onszelf lachen, zo krakkemikkig in dat minitentje. Afzien hoort er natuurlijk ook bij, bij een beetje avontuur.

Ik zou zeggen: probeer het gewoon eens zelf. In je eigen tuin, op je balkon, of desnoods gewoon in je woonkamer. Ik garandeer je dat het geen avond zoals andere avonden wordt, maar eentje die je niet snel vergeet. Je eigen kleine grote avontuur.