Stuifduinentocht Schoorl

Met recht een tocht, want wandeling dekt de lading niet helemaal vind ik. Een tocht klinkt avontuurlijker en stoerder. En stoer, dat voelde ik me na de 17 kilometer in Schoorl. Ik ga je van alles vertellen over de Stuifduinentocht, ook wel het Boswachterspad genoemd.

Over de stuifduinentocht

• Dit is de langste wandeling vanaf het Buitencentrum Schoorl: 17 kilometer, waarvan heel veel door mul zand.

• Het is de witte paaltjesroute van Staatsbosbeheer.

• De route staat in beide richtingen goed aangegeven, ik liep 'm zo dat ik het stuk op het strand wind mee had.

• De wandeling gaat door bos, hei, over het strand en door het duingebied bij de Kerf en de Baakknol. Echt heel afwisselend.

Het avonturiersgevoel

Die ochtend had ik al een kriebel in mijn buik, het gevoel van op avontuur gaan. Meestal wandel ik zo maximaal 10-12 kilometer en zo'n tocht van 17 voelt dan echt als een dagexpeditie. Ik had 'm al een paar keer op de borden zien staan, maar had altijd gedacht 'nou, dat is te ver hoor'. Maar ja, het was een stralende woensdag in november, mijn vrije dag. Wat kun je dan beter doen dan heerlijk de natuur in te gaan? Met gepakte rugzak met eten en drinken ging ik dan ook blij van start.

Pittige klimmetjes

Het is geen wandeling voor watjes. De duinen in Schoorl zijn hoog en veel paden zijn zandpaden. Lekker klimmen dus en aan de kuiten werken. Zo half november hingen er nog net wat laatste gele blaadjes aan de bomen. Maar omdat Schoorl ook veel naaldbomen heeft, is het toch een hele groene wandeling.

De Kerf

Dit natuurgebied ken ik van mijn wandelingen vanuit Bergen aan Zee, nu kom ik er vanaf het Noorden. Vanaf het uitzichtpunt kun je het hele gebied overzien. Zo mooi. Vanaf de Kerf loop je een stuk op het strand (als je de route met de klok mee loopt). Het is een heel rustig stuk strand, met mooie palenrijen. De lange schaduwen maken er bijna een zebrapad van.

Lunchen in een duinpan

Ik zoek een beschut plekje uit de wind en nestel me in een duinpan. Die zon op mijn gezicht is heerlijk en ik proef het zout op mijn lippen. Ik lust wel wat, het is al een flinke tocht geweest. En een zelfgemaakte picknick smaakt goed.

Natuur in Nederland

Iedere wandeling weer verbaas ik me erover: de natuur in Nederland is zo mooi. In dit stukje hebben de stuifduinen vrij spel, mooi om het zand in de wind te zien dansen. Ik zei het al eerder: dat lopen door het zand maakt de tocht ook wel zwaar.

Dan kom ik bij het vogelmeer, dit ken ik van andere wandelroutes. Het is leuk om het nu van een andere kant te benaderen. Het blijft mooi, zo'n blauw meertje in de duinen.

Nu is het niet heel ver meer, maar toch ben ik blij als ik op een gegeven moment van boven aan de trap het buitencentrum weer zie liggen. Het eind is in zicht! De tocht is voltooid. Het was een heerlijke dag!