Solokamperen bij Nijmegen

Misschien wel het laatste mooie weekend van 2021, er was in ieder geval zulk mooi weer voorspeld dat ik niet anders kon. Ik moest en zou weer lekker op pad. Genieten van de nazomer en vooral ook weer even lekker alleen in mijn uppie.

De Mini- Expeditie ontdekt

Vorig jaar ontdekte ik het: de mini-expeditie. Even in mijn eentje de hort op. Mijn eigen neus volgen en de natuur in. Mijn eerste mini-expeditie was een wandelexpeditie over de Veluwezoom. Wow, dit was leuk!

Daarna ging ik een midweek alleen op workation bij Putten op de Veluwe, laptop mee en naast het werk lange wandelingen maken. Dit smaakte ook naar meer, ondanks de regen.

Ik plande direct een nieuwe workation, nu in Drenthe in het mooie Huisje in 't Veld. Ook dat was weer genieten.

In juni ging ik op zoek naar 'de tropische boom' bij Oisterwijk en ontdekte ik hoe mooi de vennen daar zijn.

De Veluwezoom van mijn eerste expeditie zag ik toen de heide al uitgebloeid was en toen nam ik me al voor om in de bloeitijd terug te gaan. Zo geschiedde, eind augustus boekte ik weer een fijne B&B en trok ik er een weekend op uit.

Om het ietsje avontuurlijker te maken, besloot ik de Mini-Expeditie te veranderen in een minicampingbelevenis. Begin september zette ik mijn tentje op, vlak bij het Henschotermeer. En dat was zo leuk dat ik nu weer op pad ging.

Kamperen in het bos

Ik ben dol op kamperen, maar ik heb een hekel aan het merendeel van de campings in Nederland. Als ik aan kamperen denk, dan is mijn ideale plaatje een beetje Scandinavisch: een vrije plek, in het bos, met uitzicht op een meertje. Niemand in de buurt, alleen de natuur.

In Nederland is vrij kamperen echter niet toegestaan en zijn zelfs de paaltjescampings opgedoekt. Wat er volgens mij het meeste bij in de buurt komt, zijn de campings van Staatsbosbeheer, natuurcampings zonder toeters en bellen. Zelf je plekje uitkiezen in het bos, geen vaste velden met grote caravans met voortent. Deze keer zocht ik Camping Groesbeek uit in mijn Groene Boekje. Een hele mooie natuurcamping vlak bij Nijmegen.

Waar ik de vorige kampeertrip op de bonnefooi ging en toch op een suffe familiecamping uit kwam, reserveerde ik nu op www.logerenbijdeboswachter.nl.

Overigens is de camping dubbel zo duur geworden in vergelijking met dit Groene boekje uit 2016. Ik betaalde 20 euro voor 1 nachtje met tent op een plek zonder stroom.

Avontuur is dichtbij

Eigenlijk is het heel eenvoudig. Zaterdagochtend gooide ik mijn opklaptentje in de auto. Propte twee gare selfinflatable matjes -die niet meer echt in of out willen flaten- op de achterbank. Ik stopte een tasje met toiletspullen en wcrol, wat schone kleren en mijn e-reader in een rugzak en reed weg. Onderweg al lekker aan het zingen met de radio. Een weekend vol avontuur voor me. Ik vind dat zo'n lekker gevoel. Een heel weekend mijn eigen zin doen. Geen rekening hoeven te houden met anderen. Ook even alleen de prikkels waar ik behoefte aan heb. Lekker in de natuur, in de buitenlucht. Happy als een boskabouter.

En vind je dat niet eng, of eenzaam?

Of ik me niet eenzaam voel, of het eng vind 's nachts? Nee, daar heb ik geen last van. Op zo'n camping voel ik me heel erg veilig en ik heb ontdekt dat ik het een fijne combinatie vind om na een dag wandelen ergens in een leuke stad nog wat rond te struinen en wat te eten. Even tussen de mensen, om daarna weer de rust op te zoeken. Misschien dat ik ook nog wel eens plezier krijg in helemaal back - to - basic mijn eigen avondeten maken bij de tent. Maar dan moet je ook weer extra spullen mee en koken bij de tent vind ik meer iets om samen met iemand anders te doen, beetje kneuterig aanrommelen.

Wandelen door de Duitse Bossen

De eerste dag zocht ik een mooie trage tocht uit in de buurt, een wandeling die me zowel door Nederland als Duitsland leidde. Lekker een paar uur op pad, podcasts luisteren, maar ook urenlang gewoon in stilte lekker struinen en stoppen op ieder plekje waar ik zin in heb. Deze wandeling was nou ook weer niet zo mooi dat ik 'm een eigen plekje gun op de wandelingenpagina, maar het blijft fijn, zo te voet op ontdekkingstocht.

Bruisend Nijmegen op een zonovergoten avond

Zaterdag aan het einde van de middag reed ik naar Nijmegen om ergens een hapje eten te zoeken. Het was het eerste weekend met de QR-pas en cafe's, restaurants, bars etc die weer open mochten zonder anderhalve meter afstand. Ik weet niet of het kwam omdat ik niets meer gewend ben, maar het leek wel of iedereen uit zijn huis kwam. Op naar het centrum. Terrassen op, cafes in. De stad bruiste. Nijmegen is sowieso een geweldig leuke stad, met zoveel mooie straatjes. Ik at er een heerlijke curry op een terras bij Brouwerij de Hemel en het biertje smaakte naar de hemel.

Kortere dagen in september

Het grappige van kamperen eind september is dat het om half 9 al hartstikke donker is. Zeker in het bos op de camping, waar iedereen al in zijn tent of campertje zat. Zelf bleef ik nog een half uurtje in mijn warme auto zitten, telefoon aan de lader, even de dag van me afschrijven op Instagram. En daarna lekker met een e-book de tent in. Al duurde het lezen niet lang, binnen een half uur viel ik met het boek nog in mijn hand in slaap. Om een uur of 2 werd ik wakker en moest ik plassen. Voordeel van een boscamping is dan dat er wel een bosje is om even snel achter te hurken. Zoveel sterren in de lucht, wat geluiden van dieren in het bos, die frisse geur van de bomen. Echt genieten dit hoor!

De prachtige wandeling over de N70 die ik op zondag liep, die verdient een eigen blog.