Run-Walk-Run op Marken

Ruim 10 kilometer is het, een rondje om Marken vanaf de dijk. In die 10 kilometer ga je terug in de tijd. Zeker op een koude winterse dag, waarop het heel erg rustig is.

De houten huisjes, het kabbelende water, de boten, de bewolking die als een zachte deken op het eiland rust. Het is genieten.

Run-Walk-Run

Vandaag ben ik niet aan het wandelen, maar heb ik mijn hardloopschoenen weer eens aangetrokken. Nou moet ik eerlijk zeggen dat mijn hardloopconditie niet meer optimaal is. Maar dat geeft niet. Het is ook zonde om hier door te blijven lopen. Ik stop dus onderweg op heel veel plekken om al wandelend een hoop foto's te nemen.

De route is niet te missen, je loopt gewoon het eiland rond. Als je het water aan één zijde houdt, dan kom je vanzelf weer bij het startpunt uit. Het is wel een beetje glibberig, het smalle bolle paadje van klinkers. Ook niet helemaal gelijkmatig, dus je moet wel een beetje uitkijken.

De Havenbuurt

Ik loop linksom, met de klok mee. Dat betekent dat ik al snel de haven van Marken binnenloop. Pas in 1957 werd Marken met een dijk met het vasteland verbonden. Tot die tijd kwamen de meeste boten hier in de haven aan.

Groen geschilderde houten huizen kijken op het water uit. Normaal gesproken krioelt het hier van de toeristen, nu is het rustig.

Het is de dag na Sinterklaas en de Havenbuurt is al volop in Kerststemming, met lichtjes en kerstbomen. Alle winkels, cafeetjes en restaurants zijn dicht, maar de Marken Express vaart nog wel. Ik zie twee andere 'toeristen' hier rondlopen en foto's maken. Ze hebben het koud, hoor ik ze tegen elkaar zeggen, en ze wachten op de boot terug naar Volendam.

Het eiland rond richting het Paard van Marken

Ik loop verder, de haven uit, de stile dijk op, naar de noordpunt van het eiland. Hier staan wat nieuwbouwhuizen met een prachtig uitzicht over het water. En als je daar voorbij bent, dan komt de vuurtoren in zicht. Het Paard van Marken, een icoon. Als het hard vriest in de winter, ontstaat hier vaak kruiend ijs, een machtig gezicht. Maar ook nu vind het een mooi plekje, met die dappere vuurtoren zo in de wind.

De Rozenwerf, het mooiste stukje van Marken

Dit vind ik het pareltje van Marken. Goed, de haven is heel mooi, met de kleine straatjes en alle huizen. Maar de Rozenwerf lijkt nog wel wat authentieker. Een plukje huizen tegen elkaar aangeplakt vlak langs de dijk. Beschermd door de ijsbrekers. Steegjes zo smal dat je er met een fiets moeilijk doorheen komt. Een huis dat gevaarlijk overhelt. Het is een gek idee dat hier gewoon mensen écht nog wonen.

Ik loop verder, het laatste lege stuk langs het water, tot de dijk. Om een beetje warm te blijven zet ik er nog even de vaart in. Snel naar huis, opwarmen met thee!