Gelukjes september

Wow, wat was september een mooie maand. Kregen we toch nog zomer. Al is dat in september gecombineerd met de dingen die de herfst inluiden: spinnenwebben, mistige ochtenden en prachtige zonsondergangen die iedere dag een beetje vroeger zijn. Ik heb mijn kleine en grote gelukjes weer verzameld, altijd fijn om bij stil te staan.

Waar ik me vorig jaar helemaal stortte op het leren van het maken van een website in Wix en het schrijven van alle blogs die je hier kunt vinden, heb ik nu weer een nieuw project. Ieder jaar iets nieuws leren, dat is een mooi doel. Deze keer is het Portugees leren. Ik ben er iedere dag minimaal een kwartier mee bezig, maar vaak ook veel langer. Er is ook zoveel mooi gratis lesmateriaal. Zo deed ik op de eerste dag van september mee aan een online webinar voor de basis van Portugees. Hoe cool is deze tijd waarin we leven?

Ook zo cool: een jongste dochter met een rijbewijs en dan ook nog zo stoer dat ze in Joosts grote Amerikaanse bak de dijk over gaat. We gaan lekker een hapje eten in Hoorn.

Een waterlelie is ook altijd zo'n geluksmomentje. Als ik in de tuin loop en ik zie er een in bloei, dan maak ik of een echte foto, of een foto in mijn hoofd. Zo sta ik even stil bij hoe mooi zo'n bloem is. Stukje sprookjesmagie in een gewone dag.

Outdoor yoga, ook echt een minivakantie in de week. Het ritje ernaar toe vind ik al fijn. En dan in de buitenlucht lekker bewegen, even los van alle to do lists en juist verbonden met je lijf, je ademhaling, de wind in de bomen. Misschien klinkt het zweverig en klef, maar ik vind het juist erg down to earth en een hele fijne praktische manier om snel in te checken bij jezelf, om zo de dag weer met extra energie in te gaan.

Om het vakantiegevoel vast te houden, ging ik weer in mijn uppie op pad. Met een tentje deze keer. Naar de Utrechtse Heuvelrug. Daar waande ik mezelf in het buitenland op een stralende zaterdag aan het Henschotermeer. Wow, wat een mooie plek. Ook maakte ik een prachtige wandeling door de bossen en over de heide. En ik ontdekte ook nog hoe leuk Amersfoort is. Gewoon met maar 1 nachtje weg was ik er echt helemaal uit. Nu het 'drukke leven' overal weer opstart, vind ik het extra fijn om af en toe lekker in mijn uppie precies te doen waar ik zin in heb. Terug naar de natuur, waar ik alleen maar mijn ene been voor het andere hoef te zetten en na iedere bocht weer een mooi nieuw uitzicht ontdek. Het is zo eenvoudig om te doen en ik heb er zoveel plezier in.

Thuis komen in een zomerse tuin, bbq op de steiger, weer gezellig samen met Joost, dat waardeer ik dan nog weer extra. Net als een zelfgezet kopje koffie in de ochtend.

Het is een fijne hardloopmaand. Niet meer al te heet, het einde van mijn schema bijna in zicht. Dat het moeiteloos gaat, dat kan ik niet zeggen, maar ik doe (bijna) iedere training met veel plezier en een goed gevoel. Niet alleen sporten is geluk, maar lekker eten ook. Uitstekende combinatie. Gezellig met zijn allen gegeten in ons 'huisrestaurant'. Tijd om even bij te kletsen met elkaar, zeker nu Isa niet meer thuis woont.

En zie je die bloem, op het aangespoelde strandje aan de dijk. Het is overdag een af en aanrijden van grote dumpers, maar 's avonds is het er stil en dan zie je dat de natuur toch haar weg weer vindt.

Dat vind ik echt zo fijn aan september, die mooie avonden. En die frisse ochtenden, waarin het gras nat is en je tussen de spinnenwebben door loopt. Ok, dat laatste vind ik niet zo fijn, spinnenwebdraden in mijn gezicht...

Het is nog steeds de tijd van 'eerste keren'. Eerste keer weer in het theater, met een vriendin. Met ervoor en erna een heerlijke wandeling door het mooie Alkmaar.

Naast weer een blij hardloophoofd (word ik ook weer blij van als ik dat later terugzie, daarom verzamel ik ze hier), zorgen ook de katten voor dagelijks geluk. Logisch dus dat Isa en Vince ook katten willen. Ze hebben er heel goed over nagedacht trouwens, een kat neem je niet voor even. Maar ze hebben nu wel toevallig de allerliefste kleinkittens ter wereld en ik ben een hele blije kittenoma ;).

Over katten gesproken. Opeens leek het extra stil. Zowel Monki als Ollie lieten zich niet zien. Voor Monki is dat niet zo raar, die is net als ik op haar rust gesteld en gaat af en toe zelf een nachtje elders kamperen. Maar Ollie staat 's morgens als eerste te mauwen bij de deur. De eerste dag was het me nog niet echt opgevallen, druk met werk enzo. Maar toen hij er de volgende dag nog niet was vond ik het gek. Een zoektocht leverde niets op. Tot ik de volgende ochtend de kippen weer eens eten gaf.... Zat ie daar in de caravan waar het kippenvoer staat. Twee nachten doorgebracht zonder water.... Hij sprong echter blij naar buiten en viel direct zijn eten aan. Dat is 1. Nu Monki nog. Daarvoor moest ik langer wachten, even dacht ik dat we haar niet meer terug zouden zien, maar na een kleine week stond ook zij weer gewoon voor de deur. Zag er prima uit, geen wonden, niet erg ondervoed, maar ze kon geen stoel meer opspringen. Gelukkig is dat na 2 weken weer bijgetrokken.

Weer zo'n mooie wandeling. In Huizen deze keer. Zo leuk dat er zoveel te ontdekken valt, binnen een uurtje rijden van huis. Zie je wat een blije eikel ik weer ben geworden van een middagje op pad?

Niet alleen 'ver weg' is het mooi, ook vlak om de hoek valt er zoveel te genieten. Doen jullie dat ook? Dat je onderweg af en toe de auto gewoon stop zet, of tijdens het wandelen/hardlopen even stil moet gaan staan om de mooiigheid van de omgeving even goed in je op te nemen? Nee? Ik kan het je toch aanraden, gegarandeerd voel je je een heel stuk beter ;)

Klein geluk: een vollemaans ijsje halen. Je moet altijd een reden verzinnen om iets te kunnen vieren.

Met mijn moeder gingen we op kittenbezoek in Amsterdam. Ze zijn zo pluizig en lief.

Septemberwandelingetjes. In de ochtend, in de avond, of gewoon midden op de dag. Een blokje om of een uurtje erop uit. Even naar buiten, frisse lucht in, letten op hoe het licht valt, hoe de wolken overdrijven.

Nog weer een 'eerste keer'. Weer les geven 'in het echt'. Mooie reden om weer echte kleren aan te trekken, in plaats van mijn comfy sportkleren waar ik voornamelijk in rond loop. Ook fijn, eten in Amsterdam, en dan een uurtje eerder vertrekken om zo nog een mooie stadswandeling te kunnen maken. Amsterdam straalt in september.

Weer werken op locatie, in de drukte. Borrels, etentjes, verjaardagsfeestjes, theater, uit eten. Ik vind het hartstikke leuk allemaal. Maar net zoals wat ik ook van veel anderen hoor, het is wennen. Wennen weer aan de prikkels, aan de drukte, aan het sociaal doen.

Ik heb me voorgenomen goed op mezelf te letten, en het genieten van alle drukke prikkels af te wisselen met tijd alleen, in de natuur. Daarom pakte ik gewoon nog een keer mijn tentje in en vertrok ik. Naar Nijmegen deze keer. En wow, wat was dat mooi. Struinen door de Duitse bossen, een hele dag lopen in het Rijk van Nijmegen. Fantastisch weer was het ook, ik kon gewoon in korte broek. Met 1 zo'n nachtje en twee dagen natuur kan ik de wereld weer aan. Weer vol energie aan het werk en weer echt genieten van leuke sociale dingen.

En zo sluit ik de maand af, met een bbq op de steiger, Monki die weer bomen kan klimmen. Met mooie luchten en mijmeringen om tijden van weleer als ik mijn oude fotoboeken vol gelukjes van toen doorblader een hele avond lang. Met een wandeling samen met mijn schoonvader naar de Hortus van Alkmaar en Portugese les. En om het af te toppen liep ik 'm weer: de 10 km aan een stuk! Wihoeeeee. Ik ben klaar voor oktober!