Gelukjes november - Portugal editie

Een speciale editie, niet helemaal in lijn met 'geluk is dichtbij'. Want deze maand was geluk wat verder weg: helemaal in Portugal. Daar hebben we een maand gewoond, gewerkt en genoten. Ik kon niet goed kiezen uit alle gelukjes, dus ik heb van iedere dag iets moois uitgezocht. Met uitzicht op een grijs en mistig Nederland kijk ik nog even blij terug naar dit geweldige avontuur. Zin in wat kleur? Kijk lekker mee.

Hoe kwam het zo, een hele maand Portugal? Vroeger zeiden we al tegen elkaar dat we meer wilden reizen als de kinderen groter zouden zijn. We hebben er de afgelopen jaren voor gezorgd dat we ons werk onafhankelijk van plaats kunnen doen en opeens was later al nu. Omdat Lotte in haar examenjaar zit vonden we een maand wel lang genoeg om haar alleen te laten. Al was ze niet alleen hoor. Veel samen met Isa, vriendje, vriendinnen. Wij konden dus met een gerust hart op weg.

En zo vlogen we naar de Algarve, waar we in Silves een prachtig stadshuis hadden gehuurd voor een maand. Silves is een klein plaatsje, met een oud kasteel en schattige straatjes. Het ligt 20 minuten van de kust, tussen de sinaasappelgaarden met de bergen van Serra de Monchique op de achtergrond. De perfecte plek om een maand te leven.

Wakker worden met koffie op het terras is wel echt een genietmoment. Iedere dag weer.

We waren overigens niet lang alleen, we hadden net een dagje om te werken en te wennen en de volgende dag reden we al naar het vliegveld om Isa op te halen. Zij kan het makkelijk met school regelen omdat ze bijna geen echte lessen heeft en vrijwel alles online gaat. Dit is niet altijd leuk, de helft van haar HBO tijd is toch heel anders verlopen dan je denkt, maar ze maakt er het beste van en vloog dus onze kant op.

Dat werden een paar gezellige dagen. Op de donderdag waren we allemaal aan het werk, maar daarna begon het weekend. Lekker naar strandjes, op terras zitten, de boel verkennen en gezellig samen zijn. Zondag brachten we haar weer terug naar het vliegveld en zo was de eerste week al omgevlogen.

Ons ritme was prettig. Maandag, dinsdag en donderdag als echte werkdagen. Dan begonnen we vaak vroeg en hielden we het om een uur of 3 a 4 weer voor gezien. Tijd genoeg om dan nog wat leuks te gaan doen. Op woensdag en vrijdag werkten we vaak alleen 's morgens even. We hadden vooraf allerlei plannen om in de weekends op pad te gaan richting Nazaré, Lissabon en Spanje. Maar in de omgeving was zoveel moois, we hebben iedere dag wel iets nieuws ontdekt binnen een uurtje rijden.

De meeste mensen kennen de Algarve als echt toeristische strandbestemming. Maar als je Albufeira links laat liggen, is er zoveel moois. Tientallen prachtige strandjes en baaitjes bijvoorbeeld. Ons lievelingsstrand werd Praia do Vale de Centeanes, met een grot, mooie rotsen, lekkere beschutting en een heel leuk strandtentje dat nog open was. Maar ook Praia de Marinha is een fijne. Net als het strand bij het kasteel van Ferragudo, waar we heel mooi de zon zagen ondergaan.

We hebben ook een paar keer lange wandelingen gemaakt. Dan zie je weer een hele andere kant van de Algarve. De 7 fontes wandeling bijvoorbeeld bij Benemola, langs een stroompje en verschillende waterputten. Daar waren we echt wel een uur of 4 onderweg.

Ook heerlijk: naar een stadje gaan, zoals Faro of Olhao en daar dwalen door de straatjes. Of 's avonds nog even naar Luz rijden voor een lange strandwandeling. Genieten van heerlijk verse vis van de bbq of uit eten op leuke plekjes.

Met zijn tweetjes was het onwijs gezellig, maar ook lang leve de mobiele telefoon. Iedere dag lekker appen met het thuisfront en af en toe facetimen om bij te kletsen.

Nog zo'n mooie wandeling, ook weer van een paar uur: de Seven Hanging Valleys trail, langs de kust, langs talloze strandjes, grotten, kliffen. Deze mag je echt niet missen.

Zo fijn om een maand vooral buiten te leven. Een paar keer per week een rondje hardlopen, waarbij ik binnen een half uurtje van het midden van Silves zo in de middle of nowhere sta (zie onderste foto hierboven). Fijne routines: 's morgens als het nog koud is met een dekentje snel een paar uurtjes werken en dan lekker een rondje door Silves om broodjes te halen en mooie deuren te speuren.

We hebben in die maand eigenlijk vooral mooi weer gehad. Een dag of 3 met ook wat bewolking en een beetje regen. Maar geen enkele keer natgeregend en ook op de bewolktere dagen altijd een paar uur zon. Verder vooral stralende luchten, je raakt er gewoon aan gewend.

Dat wil trouwens niet zeggen dat het alleen maar warm was hoor. Zeker de laatste twee weken koelde het best af. Dan is het overdag in de zon uit de wind heerlijk in een bikini maar voor 10 uur 's morgens en na 17 uur 's middags echt maar een graad of 10. Ook binnen was het dan fris, want huizen hebben geen echte verwarming. De twee kleine kacheltjes zorgden ervoor dat het dan net een graad of 15-16 was in huis. Vroeg naar bed dus, twee vesten aan, dikke sokken en warme thee om je handen op te warmen tijdens het werk. En zodra het zonnetje op het terras verschijnt ben je in no time weer doorgewarmd en kan de korte broek weer aan.

Wat een paradijs toch! Ik kon mezelf wel knijpen iedere dag, geloofde soms niet dat ik daar echt was. Ik genoot zo van alles. Van alle mooie kleuren op straat. Van het op avontuur gaan en nieuwe plekjes ontdekken, van de mooie bloemen en planten. De mooie strandjes. Maar ook van het leven dat zo heerlijk langzaam en overzichtelijk was. Met zijn tweeën, heel veel minder activiteiten die we thuis wel hebben zoals de sportschool voor mij en autodingen voor Joost.

Misschien wel de mooiste wandeling die we maakten was door de kurkbossen in de bergen bij Monchique. Die begon in de regen, maar we hadden weer geluk en het klaarde op. Sprookjesachtig mooi vond ik het.

Nog wat mooie beelden van Silves, een stad die steeds meer als thuis ging voelen. Hoe je ook aankomt, het kasteel is van verre al te zien. Al snel kende ik ieder straatje en steegje, kende de vrouw van het bakkertje me en pakte ze automatisch al de vier broodjes die ik bijna iedere dag haalde. We zijn voor deze maand al veel vaker in de Algarve geweest (zie bijvoorbeeld die schattige fotootjes van mijn oude blog) en ook al veel in Silves. Maar om er te wonen, dat is toch weer anders.

Een nog onontdekter stuk Algarve is de westkust. Vooral het stuk bij Carrapateira vind ik adembenemend. Daar zijn nog minder toeristen, is het nog een stuk ruiger en toch is het maar een uurtje rijden. Ook de markt bij Loulé is leuk, net als het natuurgebiedje bij de Rio Formosa naast Faro. Ach, er was zoveel te ontdekken en te zien.

Terwijl de Algarve zich steeds meer gaat voorbereiden op de Kerst, kwam onze maand tot een eind. Zoals dat gaat met leuke dingen, aan de ene kant voelde het alsof het voorbij gevlogen was. Aan de andere kant voelde het ook als een enorm lange tijd, en hadden we allebei ook weer heel veel zin om lekker naar eigen huis, kinderen, katten en overgebleven kipje te gaan!

Leuk dat je meekeek met deze speciale maand vol gelukjes!