Gelukjes juli

Het lijkt alweer lang geleden, die mooie zomermaand juli. Toch blader ik nog even terug door mijn foto's, even een selectie geluksmomenten uitzoeken. In deze tijd van het jaar zit ik liever zo min mogelijk achter mijn computer, maar deze wilde ik graag maken. De plannen voor alle blogs laat ik gewoon nog even sudderen.

Juli was de maand waarin we met zijn vieren op vakantie naar Madeira gingen en oh, dat was voor mij een aaneengesloten reeks van geluksmomenten. Ik voelde me daar zo blij en vrolijk en vond alles zo mooi en fijn dat ik af en toe moe werd van mezelf. Maar ook dichter in de buurt was er veel fijns, daar ben ik dit blog uiteindelijk voor begonnen.

Ik neem je mee.

Lekker koken met HelloFresh. We doen dat sinds een maand of wat en ik vind het hartstikke leuk. Fijne ingrediënten, niet hoeven nadenken over wat je moet kopen en steeds wat nieuws proberen. Lekker ontspannen moment na een werkdag. Al moet niet iedereen tegelijk tegen me gaan praten als ik aan het koken ben, want multitasken kan ik op dat moment echt nul komma nul.

Op een mooie windstille dag eindelijk mijn supboard weer eens opgepompt en lekker over de sloten door de polder.

Mijlpaal: Joost en ik gingen in Isa's huis logeren omdat zij op vakantie was. Planten water geven, en ondertussen genieten van zomers Amsterdam.

Drankje bij Pllek

En genieten van de zonsondergang vanuit hun appartement. Wat een topplek, met gigantisch mooi uitzicht.

Thuis was de pluktuin echt in volle glorie. Iedere week een vers bosje plukken.

Mooi aan het water, daar laad ik altijd van op.

En ja hoor, ook de eerste duik van het jaar is een feit!

In de regen hardlopen, ook fijn.

Mooie wandeling in Kolhorn, heel schattig plaatsje ergens boven in Noord Holland.

Joost maakt wat lekkers.

Onze eigen camping in de zomer. Endless summer noemen we 'm. Het geeft iedere dag een beetje vakantiegevoel.

Yoga op het strandje van Schellinkhout. Cadeautje!

Wandeling met de katten. Er komt er altijd wel eentje meegelopen.

Rondje hardgelopen en uithijgen bij de mooie stokrozen. Ze staan dit jaar zo prachtig!

En dan op vakantie. Het begon nogal enerverend, met vertragingen en een vliegtuig dat niet kon landen en weer terug moest. Maar wij vinden daar weliswaar wat van, maar laten niet onze koppies hangen.

Geen enkele reden tot klagen ook, zelfs niet na een reis van 30 uur (ipv 3,5 uur als je direct zou vliegen). Wat een fantastische plek. Echt een van de mooiste huizen waar we ooit waren.

Zonsondergangetje hoor.

Wakker worden met vogelgeluiden en dit uitzicht.

Madeira is echt zo onwijs mooi. Ik ben helemaal verliefd. Hier gingen we surfen.

Tijdens een lange wandeling die we met zijn vieren deden.

Langs de levada's.

Mooi zwemplekje bij Porto Moniz.

Al die bloemen. Echt zo mooi.

Wandeling die veel pitter werd dan vooraf gedacht, maar wel onwijs mooi.

Weer een keertje surfen.

Dat blijft ook echt geweldig om te doen. Lekker actief in de golven.

Die uitzichten de de agapanthussen overal gewoon in de berm langs de wegen.

Weer zo'n mooi huis. Zucht. Mag ik terug?

Leuke straatjes, hier dronken we 's avonds lekker cocktails bij de muziek van een straatmuzikant.

Mooi marktje.

Ook zo'n topper: met een boot dolfijnen spotten en dan achter de boot, zo tussen de beesten in zwemmen. Wow. Wow. Wow.

Prachtige wandeling op de oostpunt van het eiland.

Heel anders dan de rest van Madeira, zo rotsig en kaal.

Nog meer bloemetjes voor Jo in de botanische tuin.

Weer een mooi strandje in bijzonder avondlicht.

Bij een van de hoogste toppen ook weer wandelen.

En nog een wandeling met zijn allen.

Zijn ze weer, die mooie bloemen.

Weer een huis met zwembad en mooi uitzicht.

En nog een keertje surfen.

Liefde!

Ons favoriete barretje.

Op dit 'landgoed' lag ons laatste huis.

Kleurrijk havenplaatsje.

En weer terug naar huis, ging ook niet probleemloos, want Isa en Lotte moesten we achterlaten op Lissabon, die moesten toch een recente Covid test laten zien - ondanks dat in alle reglementen, zelfs van de luchtvaartmaatschappij zelf stond dat het niet nodig was voor mensen die overstappen uit Madeira. Tsja, alles verandert zo snel, je kunt het zo'n dame bij een balie ook niet echt kwalijk nemen dat zij uitvoert wat haar supervisor haar weer vertelt. Het is een beetje het risico van het reizen nu, dat het niet altijd gaat zoals het hoort.

Thuis maar het Madeiragevoel de tuin in gehaald.

Hier is het ook mooi.

Maar wel een stuk natter: een verregend concert van Chefs Special in Caprera. Evengoed heerlijk om weer een concert mee te maken.

Mooie luchten.

En die gekke Ollie die zich nergens iets van aantrekt en zich altijd ontspannen voelt.