Gelukjes februari

Wat een stormachtige maand was het. De naweeën van Corry, daarna Dudley, Eunice en Franklin zorgden voor onstuimigheid en veel regen. Februari was ook een maand vol mooie feesten en leuke afspraken, waarvan de helft dan toch weer doorgeschoven moest worden door Corona. Ik kreeg mijn energie weer terug, na bijna twee maanden kwakkelen en genoot daar dan weer extra van. Ik blader weer terug door de maand, kijk je mee?

De maand begon met de 50e verjaardag van mijn dierbare vriendin Rozan. Zo een uit duizenden. Niet alleen is onze vriendschap al 45 jaar oud, het bijzonderste is misschien wel dat we nog steeds zo verbonden zijn. Hoe druk we het allebei ook hebben af en toe, we maken altijd tijd voor elkaar. Er gaat bijna geen dag voorbij zonder appjes over en weer en het is zo fijn iemand te hebben die je zo goed kent. Voor haar verjaardag werd ze verrast met allerlei leuks. Tijdens het etentje gaf ik mijn cadeau: een tijdschrift met daarin foto's vanaf onze kleutertijd. Bijzonder was dat zij voor mijn vijftigste verjaardag ook een fotoboek had gemaakt. Hadden we tegelijkertijd aan gewerkt. Bijzonder om bij stil te staan. Daarbij was het een heerlijk etentje, sliep ik in een hotel vlakbij en werd ik wakker met een lichte kater en een prachtig uitzicht. Gelukkig kon ik de kater er een beetje uit rennen de dag erna.

Ook ben ik al een tijd bezig met een fotoboek voor Lotte die 18 wordt. Mijn kast staat weliswaar vol met jaarboeken, maar ik heb nog nooit een eigen fotoboek voor de kinderen gemaakt. Nu ze 18 wordt, was het tijd om de leukste plaatjes uit haar hele leven te verzamelen. Heerlijk ook om terug te kijken, naar hoe schattig ze waren, wat voor mooie vakanties we hadden. Zoals bijvoorbeeld in Zweden, hieronder.

Ik maakte weer een mooie wandeling, bij Bikbergen. We konden weer uit eten en de sneeuwklokjes ontploften in de tuin. Een van de juichmomenten in het jaar, die eerste sneeuwklokjes. Het komt er aan, roepen ze.

Ondertussen was het meestal slecht weer, hoe fijn om het dan binnen gezellig te maken met voorjaarsbolletjes, de weekendkrant en de katten. Ollie moest overigens niets hebben van de grote beestenvrienden die we als cadeautje meenamen naar de jarige tweeling. Op de foto zie je ook het nieuwe appartement van Isa en Vince, die bijna gaan verhuizen. Er was een open dag en ik mocht er kijken. Gek idee en geweldig leuk voor ze dat ze straks echt een eigen huis in Amsterdam hebben.

Wat mij altijd helpt bij zo'n onbestemd-nergens-zin-in-gevoel, is leuke plannetjes maken. Om een vriendin op te vrolijken die ook wel toe was aan wat leuks, regelde ik kaarten voor het theater. Leuk om naar uit te kijken.

Wat mij ook altijd helpt is bewegen, lekker sporten, naar buiten, hardlopen, wandelen. Zo fijn dat de sportschool weer gewoon open is, dat ik weer naar de yogastudio kan en dat ik het hardlopen weer een beetje op kan pakken.

Het voordeel van dingen die niet door kunnen gaan door corona, is dat je ze wat later alsnog kunt doen. Zo vierden we mijn moeders verjaardag met een mooie wandeling bij Hilversum en hadden we een verrassingsetentje voor Rozan met een groepje vriendinnen bij mij thuis.

Soms voelt het ook wel weer gek, zo'n volle agenda. Maar dan kijk ik gedurende de dag om me heen, zie ik de mooie luchten, de bloemetjes in de tuin, de zon en de wolken en dan ben ik zo dankbaar met hoe mijn leven is.

De heftige stormen maakten mij ook onrustig. Een drukkend gevoel in mijn hoofd en nog slechtere nachten dan normaal. Maar gelukkig viel de schade bij ons mee. Ook mooi om te zien hoe de mensen in de buurt elkaar helpen. Zo stond Joost een halve dag op het dak bij buren verder aan de dijk. Ik vind het fascinerend om te zien wat voor kracht de natuur heeft en hoe nietig we eigenlijk zijn als mens.

Er zijn heel wat bomen omgegaan in de omgeving. Maar toen de wind eenmaal ging liggen, kwam de zon erbij. Het was echt nog megakoud, maar die stralen op je huid zijn de voorbode van het voorjaar. Achter glas lijkt het al wel lente af en toe.

Februari is een maand van verjaardagen, niet alleen Lottes 18e en Rozans 50e. Er werd nog een vriendin 50, met weer een mooi verrassingsdiner. Mijn bonusmoeder werd 75 en mijn vader 74 en ik had natuurlijk een verrassing voor haar (en met meer hebben we nog een verrassing voor ze allebei). We maakten een wandeling langs sneeuwklokjes en het zeldzame plantje de paarse schubwortel (als ik het goed onthouden heb).

De meiden zijn samen op reis naar New York en Joost en ik genieten van de tijd samen. Lekker uit eten in Hoorn bijvoorbeeld. En allebei een beetje in de tuin rommelen. Onkruid wieden, opruimen, fikkie stoken. Groot geluk.

Vlak voor haar 18e verjaardag is Lotte weer thuis. Met mooie verhalen. Wat een geluk om je kinderen te zien opgroeien, ze de wereld zien te ontdekken. Zelf genoot ik van mooie rondjes hardlopen in een bevroren polder.

En toen was Lotte 18! Ze vond het fotoboek heel erg leuk. We aten lekkere taartjes, gingen met zijn zessen uit eten.

En zo brak de zon echt door aan het einde van de maand. Het buitenleven gaat weer echt beginnen. Ons strandhuis is zo'n fijn plekje. Ondanks storm en afgezegde of doorgeschoven leuke dingen was er iedere dag weer veel moois in februari!